Εκτός από τους μόνιμους «κατοίκους» του, το μοναδικό οικοσύστημα της Μήλου πληθαίνει στο γύρισμα των εποχών, καθώς υποδέχεται φιλόξενα πολλούς χαριτωμένους φτερωτούς μετανάστες… Τακτικούς ουράνιους επισκέπτες που έρχονται για να ξεχειμωνιάσουν ή προσγειώνονται εδώ κάθε άνοιξη και φθινόπωρο, διαλέγοντας το νησί σαν αγαπημένο σταθμό της αποδημητικής τους διαδρομής. Ανάμεσά τους, σπάνια είδη ερωδιών που προτιμούν τους υγρότοπους κι ακόμα σπανιότερα αρπακτικά που βρίσκουν καταφύγιο στους δαιδαλώδεις παράκτιους βράχους και στις απόκρημνες πλαγιές του Προφήτη Ηλία, στο αραιοκατοικημένο δυτικό κομμάτι του νησιού…. Τα πουλιά έρχονται, φεύγουν και ξανάρχονται... Και οι ειδικοί τα παρατηρούν και ιχνηλατούν τις σπάνιες εμφανίσεις κάποιων κατοίκων του ουρανού που ολοένα λιγοστεύουν, σημειώνοντας σχολαστικά την παρουσία και τα γοητευτικά τους ονόματα: Μαυροπετρίτης, Μικροτσικνιάς, Λιμόζα, Καλαμόκιρκος,  Μουστακογλάρονο, Ψαραετός, Συκοφάγος …