Η Μήλος: μια έντονη ανάμνηση από την ταραγμένη παιδική ηλικία της γης. Μια κορυφή της Αιγηΐδας που έμεινε να επιπλέει στο αρχιπέλαγος με διάσπαρτα παντού, στη ράχη και στα σωθικά της, τα σημάδια της παρατεταμένης αϋπνίας των ηφαιστείων. Επουλωμένοι κρατήρες, σπήλαια κεντημένα στις ακτές, ανήσυχα θαλασσινά μετέωρα και θερμά ιαματικά νερά συνοψίζουν δύο εκατομμύρια χρόνια αλυσιδωτών εκρήξεων - συστηματικές σημειώσεις ενός κοσμογονικού ημερολογίου που μεταμορφώθηκε τελικά σε νησί, διασώζοντας όλες τις παραλλαγές της παγωμένης λάβας: οψιδιανός, περλίτης, μπετονίτης, καολίνης, ποζολάνη, θειάφι, βαρύτης, γύψος, στυπτηρία… Κοιτάσματα κάτω από τους πόρους της γης - πόροι ζωής για τους ανθρώπους, από την αυγή της προϊστορίας ως τις μέρες μας. Πετρώματα πάνω στο δέρμα της – εκθέματα σ’ ένα μοναδικό, υπαίθριο γεωλογικό μουσείο.